Werkkostenregeling mislukt, maar geen grote wijzigingen

De overheid was ervan overtuigd dat de Werkkostenregeling (WKR) eenvoudiger zou zijn dan onkosten vergoeden aan werknemers. Uit de evaluatie van de WKR blijkt dat er nauwelijks voordelen zijn, maar er is nu vooral rust nodig en daarom worden slechts kleine aanpassingen gedaan.

Onderzoeksbureau Panteia heeft voor het ministerie van Financiën de werking van de Werkkostenregeling geëvalueerd. De WKR is het systeem voor de behandeling van vergoedingen en verstrekkingen in de loonbelasting. Het primaire doel van de WKR was om de administratieve lasten voor werkgevers te verminderen. Maar dat doel is zeker niet gerealiseerd.

Te complex
De evaluatie gaat in op de administratieve lasten, onlogische en complexe zaken, de toereikendheid van de vrije ruimte en de ervaringen met het noodzakelijkheidscriterium. Hoofdconclusie is dat de WKR in essentie een goed idee was, maar dat het in de praktijk te complex is geworden.

Geen lastenverlichting door WKR
Een meerderheid van de werkgevers besteedt nog evenveel tijd aan verstrekkingen en vergoedingen als voor de invoering van de WKR. Zij die wel een verschil merken, geven vooral aan meer tijd kwijt te zijn, vooral bij het grootbedrijf. Ook de beoogde administratieve lastenverlichting wordt over het algemeen niet ervaren.

Zorgvuldiger administreren
Werkgevers moeten voor de WKR zorgvuldiger administreren hoe zij omgaan met vergoedingen. Een positief gevolg hiervan is dat zij en de Belastingdienst nu meer inzicht hebben in de vergoedingen en verstrekkingen.

Nu: zoveel mogelijk rust nodig
Op dit moment zijn werkgevers gebaat bij zoveel mogelijk rust rond de WKR. Daarom is er hooguit ruimte voor kleine aanpassingen. Het kabinet ziet kansen om met kleine aanpassingen de WKR op enkele punten te vereenvoudigen:
- Regelen dat vergoedingen en verstrekkingen waarvoor een gerichte vrijstelling geldt, niet langer hoeven te worden aangewezen als eindheffingsbestanddeel.
- Toestaan dat de werkgever het loonvoordeel uit de verstrekking van maaltijden door middel van een steekproef vaststelt.
- Herinvoeren van de normrente om het voordeel bij de personeelslening te kunnen berekenen.
- In het ‘Handboek Loonheffingen’ komt meer duidelijkheid over de combinatie van een eigen bijdrage van werknemers en het noodzakelijkheidscriterium.

Bron: Flynth, 16 april 2018